Life in Linlithgow
Door: Monique
Blijf op de hoogte en volg Monique
13 Maart 2019 | Verenigd Koninkrijk, Edinburgh
Hier weer eens een blog vanuit Schotland. Alweer een twee maanden sinds ik jullie geschreven heb. De maanden hier gaan zo snel voorbij, ik kan niet geloven dat over vier maanden mijn au pair avontuur hier al voorbij is. Een jaar gaat echt snel, niet?
Ik geniet hier nog steeds. Eindelijk begint het lichte seizoen weer een beetje om dagjes weg te gaan en nieuwe plekken te bezoeken. Twee weken geleden heb ik de plaats bezocht waar Saskia woont, een au-pair vriendin. We hebben onder andere Doune castle bezocht (waar de serie outlander gefilmd is) en binnenkort staat de plaats Callander op de planning. Volgens Saskia, zijn daar mooie watervallen en is het een mooie plaats om te bezoeken.
Afgelopen weekend deed ik mee aan drie ''Exiles'' drama, muziek en film producties in Linlithgow voor Refugee Survival Trust. Het was een productie over het Bijbelgedeelte waar Jozef en Maria met Jezus naar Egypte moeten vluchten en daar gedwongen moeten wonen, omdat Israël te gevaarlijk was. Jezus en zijn ouders waren voor een periode vluchtelingen, wat niet iedereen zich realiseert. De productie had als doel om het hart van mensen te raken voor het traumatische levensverhaal van vluchtelingen en hoe hen te betrekken in de samenleving. In totaal hebben we meer dan 1500 pound opgehaald door mensen die de voorstellingen bezochten en donaties gaven. Ik zat in het koor. Erg leuk om aan bij gedragen te hebben.
Au-pair zijn is ook nog steeds erg leuk. De jongens zijn echt mijn maatjes. Gisteravond zijn we naar de plaatselijke ijssalon geweest om warme cookie dough te eten en tegenwoordig spelen we eigenlijk bijna iedere dag het spel 'one-night ultimate werewolve'. Het Nederlandse spel 'Weerwolven'. Met de jongste heb ik gisteren grote water bubbels geblazen buiten en als het mooi weer is gaan we graag naar het park en de schommels, indien hij een pinky-promise kan doen door mijn hand vast te houden bij het oversteken van de weg, hij is zo'n snelle Jelle. De kids zijn uitdagend, maar stuk voor stuk zulke interessante en leuke persoonlijkheden. Geeft me energie.
Iets anders wat me bezig houd, zoals jullie weten heb ik het verlangen om in Schotland te blijven wonen. Ik ben op dit moment volop opzoek naar een leuke baan. Deze week heb ik een gesprek bij een christelijke organisatie die hulp bied aan volwassenen met leerproblemen, voor een baan als support worker. Een beetje mijn vakgebied. Dus ik ben benieuwd, hoe dat zich allemaal ontwikkelt. Heb een aantal dingen uitgezet. Positief spannende en ook wel onzekere tijd, zeker omdat ik me nog niet volledig professioneel voel met Engelse schrijfvaardigheid, maar goed. Gelukkig heb ik goede support van mijn au-pair familie.
Verder hoop ik samen met een Schotse en een Australische vriendin uit de kerk, een huisje te vinden in de zomer. We zijn alle drie dezelfde leeftijd en werkende, en het leek ons wel leuk om samen te wonen dichtbij Edinburgh. Dus leuke tijden!
Zo, leuk om de highlights van hier weer even op papier te zetten. Krijg geen vertekend beeld dat het leven een en al perfect is voor mij door deze blog #not. Life is still life. Vorige was ik ziek en hoge koorts zoals vaak in de overgang van winter naar lente en heb ik ook mijn breakdowns, teleurstellingen en mis ik mensen in Nederland (see you in about 4 weeks pals! Ik kom ongeveer 5 dagen naar Nederland!). Soms mis ik opeens uit het niets familie, vrienden, mijn oude huis of baan of een straat waar ik vaak liep of iets dergelijks en moet ik daar uit het niets om huilen. Ergens ook wel logisch denk ik. Mijn leven is ten opzichte van vorig jaar compleet veranderd, ik woon in een ander land, maar mijn hart is nu in allebei. Niet makkelijk, maar goed. Ik weet dat ik gemaakt ben om een uitdagend leven te leven, dus heb ik dat er ook voor over. Wie weet waar ik beland in de toekomst? Life adventures with God are worth the risk!
Nou lieve mensen, dit was mijn update voor nu weer.
Ik zie en spreek jullie snel weer.
xx Monique
-
13 Maart 2019 - 13:54
Ineke Van Triest:
Hoi Monique,
Weer leuk om iets van je te lezen. Hopelijk vinden jullie een leuk huisje waar jullie gezellig in kunnen wonen. Wel fijn dat je daar al nieuwe vrienden hebt. Ik vind het best wel logisch dat je af en toe moet huilen en dat mag hoor, je bent best wel ver weg van huis en haard.
Hier in Arnhem gaat alles zo z'n gangetje hoor. Ik ga vanaf 1 mei bij de Waard werken, voor mij ook iets heel iets nieuws, ben benieuwd wat de nieuwe werkplek mij allemaal gaat brengen, lieve Monique tot schrijfs en zet m op hoor.
Ik denk best wel veel aan je en vind het nog steeds heel erg stoer dat je dat avontuur ben aan gegaan.
Groetjes,
Ineke.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley