My first days...

Lieve lezers, hier dan mijn eerste blog vanuit Schotland. Inmiddels ben ik hier al weer vier dagen. Afgelopen zondag ben ik rond 17:00 uur vertrokken vanaf Schiphol naar Edinburgh na een afscheid met lieve familie/vrienden. Mijn nieuwe levensavontuur startte in een nieuw vliegtuig. De purser zei aan het begin van de vlucht dat het een toestel was van maar liefst 3 weken oud. Wonderlijk hoe die dingen gemaakt worden eigenlijk. Ik ben goed aangekomen, dus blijkbaar is het vliegtuig goed getest. :-)

Mijn eerste avond werd ik opgehaald door de vader en de twee oudste jongens en toen ik daar aankwam konden we gelijk aan tafel voor diner. Het voelde direct weer zo gezellig als ons kennismakingsweekend in mei. Aan tafel na het diner konden we kiezen uit diverse soorten ijsjes. De jongste van het gezin (3) had zijn specifieke voorkeur en zei: I want this icecream, because I'm special. En daarna begon hij te lachen en zei; oh no, we're all special. Wise lesson of a three-year-old. Diezelfde avond vroeg hij aan zijn moeder of ik mijn hele leven bij hun kon blijven. Je begrijpt dat ik me erg welkom voelde.

Maandag had ik een acclimatiseer-dip en de waar-ben-ik aan-begonnen feelings toen ik nog even geen daginvulling had, tot zover informatie daarover, want dat is inmiddels weer verdwenen en gelukkig ook niet meer terug gekomen. Misschien wel logische gevoelens na een stap als deze. Het kost tijd om een nieuwe leven op te bouwen en je ergens thuis te voelen, dus ik doe hard mijn best om daar dan ook geduld voor te hebben. ;-)

Gisteren was een leuke dag. De moeder van het gezin en de jongste waren thuis en ik heb mijn dag met hen gespendeerd. We zijn naar de hobby craft shop geweest in Livingston (echt een van de geweldigste creatieve winkels die ik ooit gezien heb, vol met spullen om kaarten te maken, papier maché, verf et cetera) en hebben daarna gezellig koffie gedronken in het tuincentrum hier in de buurt. Het was niet alleen een leuke dag, maar ook een 'powerwomen' dag, omdat we veel dingen hebben gefixt.

We waren bezig aan een schilderij dat ze moest maken, alleen hadden we een fout gemaakt met papier en lijm, waardoor het een bobbelig schilderij werd. Héél lelijk, dus moesten we nadenken over een creatieve oplossing, wat uiteindelijk is gelukt door een dikker stuk karton te kopen en nu dus een prachtig schilderij is geworden. Tevens was mijn issue diezelfde avond na het douchen dat mijn zilvere kettinkje (die ik afgelopen vrijdag van mijn zusje heb gekregen voor mijn Schotland jaar) door het wasbakputje in de afvoer liet vallen. Ik schrok, verstijfde, voelde tranen opkomen en dacht; 'No way, I need to fix this'. Dus ben ik op YouTube opzoek gegaan naar hoe je een wasbakafvoer moet openen en daar lag ze, mijn kettinkje te blinken tussen de bruine drap. Lucky me dat het niet naar beneden is gespoeld.

Goed genoeg daarover, vandaag een beetje een experimenteer en city-verken-dag. Naar de sportschool gelopen om me in te schrijven, net wat boodschappen gedaan bij de Tesco om voor vanavond diner te maken. Over een uurtje ga ik de jongens alweer ophalen bij de activiteiten week. Tot zover mijn eerste avonturen. Ik denk dat ik het hier wel naar m'n zin krijg.

Until next time!
Liefs, Monique